جایگاه سوگواری در دین زرتشت

اشنایی با دین زرتشت و تاریخ ایران باستان

جایگاه سوگواری در دین زرتشت

۳,۶۹۶ بازديد ۰ نظر

درفرهنگ باستانی ایران پس از پایان زندگی مادی برای هر مرتو (:انسان)، واژه مرگ را به کار نمی بردند چون باور داشتند پایان زندگی مادی آغاز زندگی مینوی خواهد بود. بنابراین از واژه درگذشت استفاده می کردند. درگذشت با مرگ و نیستی تفاوت دارد.

.....{ جایگاه سوگواری در دین زرتشت }.....

درفرهنگ باستانی ایران پس از پایان زندگی مادی برای هر مرتو (:انسان)، واژه مرگ را به کار نمی بردند چون باور داشتند پایان زندگی مادی آغاز زندگی مینوی خواهد بود. بنابراین از واژه درگذشت استفاده می کردند. درگذشت با مرگ و نیستی تفاوت دارد.
" این که گویند فنا هست، غلط می گویند"
" تا خدا هست در این معرکه، ماهم هستیم"
نابودی و مردن تنها برای کالبد مادی است که "جان" از آن بیرون رفته و به مواد دیگری دگرگون خواهد شد. نیستی در هستی هیچگاه به ریخت (:شکل) در نمی آید. به ویژه در باره مرتو (:انسان) که در باور ترادادی (:سنتی) روانش جاودانه خواهد شد. بنابراین در گذشت مرتو به چمار (:یعنی) گذر او از دنیایی مادی به سرایی دیگر خواهد بود واین کوچ مینوی نه تنها نیازی به شیون وسوگواری ندارد بلکه به پاس نزدیک شدن روان و فروهر درگذشته به جایگاه فروغمند اهورایی، درگذشتن مرتوگان (:مردم)هنگامه ای باشکوه بوده وارجمند است.
مولانا در این باره پرسش دارد:
"روزها فکرمن این است وهمه شب سخنم"
"که چرا غافل از احوال دل خویشتنم"
"زکجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟"
"به کجا می روم آخر ننمایی وطنم"
خود چنین پاسخ می دهد:
"مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک"
"چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم"
"ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بردوست"
"به هوای سر کویش پر وبالی بزنم"
مولانا نیز همانند نیاکان پرواز کردن به دنیای مینوی را خوش هنگامی می داند.
برپایه باور نیاکان وبینش زرتشت، سوگواری و غمگساری کرداری ناشایست است. بازماندگان پوشش سپید برتن کرده، تن و جسم درگذشتگان را با آهنگی آرامش بخش از جایگاه زندگی خویش دور می کردند، سپس آن را به یکی از پاک کننده ها (آب، خاک، هوا، آتش)می سپردند تا آسیبی به زندگی خودشان وارد نشود.
آموزه های زرتشت، به زندگی مرتوگان در این جهان اشاره بیشتری دارد تا درگذشتن و سرگذشت ناگفته او پس از مرگ. پیروان چنین بینشی هیچگاه بارگاهی بر مزار درگذشته بنا نمی کنند تا مرده پرستی را گسترش دهند. مرگ، فنا، نیستی، شیون وسوگواری درفلسفه زرتشت جایگاهی ندارد.
موبد نیکنام
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.